XIX. yüzyıl dinî-tasavvufî halk edebiyatının temsilcilerinden olan Zârî, tasavvufî yönü ağır basan fakat divan edebiyatı geleneğinde de manzumeleri olan bir “Dîvân” sahibi şairdir. Samimi duygularla kaleme aldığı şiirlerinin dili, oldukça sadedir. Şair şiirlerinde halkın konuşma dilini yazı dili olarak kullanmış, halkın konuştuğu dile sıkı sıkıya bağlı kalmıştır. Zârî, sanatını geniş halk kitlelerinin manevi ihtiyaçlarına cevap vermek, onları dinî ve İslamî konularda bilgilendirmek maksadıyla kullanmış, duygu ve düşüncelerini halkın kolayca anlayabileceği bir üslupla dile getirmiştir.
Kitap, üç ana bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde şiirlerinden hareketle Zârî’nin hayatı ve Zârî mahlasını kullanan diğer şairler hakkında bilgi verilmiş, şairin edebî kişiliği ile ilgili bazı çıkarımlarda bulunulmuş, Zârî Dîvânı hakkında detaylı bilgiler verilmiştir. İkinci bölümde Zârî Dîvânı, şekil ve muhteva bakımından incelenmiştir. Üçüncü bölüm, eserin çeviri yazılı metnine ayrılmıştır.
Çalışmamızın, edebiyata gönül verenlere faydalı olması temennisiyle...