Peter Burke bu çalışmasında, Avrupa’da matbaanın icadı ve Fransız Devrimi arasındaki zaman diliminde (1450-1789) konuşulmuş ya da yazılmış dillerin sosyal ve kültürel tarihini araştırırken, dilbilimsel bakış açısı içinde bu zaman diliminin başlı başına bir dönem olarak değerlendirilmesi gerektiğini öne sürmektedir.

Kitabın ana temalarından biri, diller ve topluluklar arasındaki ilişki (farklı milletler olduğu kadar, farklı bölgeler, kiliseler, meslekler ve cinsiyetler de dâhil olmak üzere) ve ötekinin tanımlanmasında bireyin kimliğinin sembolü olarak dilin yerinin ne olduğudur. Bununla bağlantılı olan diğer bir tema da, diller arasındaki rekâbet: Latince ile diğer diller; farklı diller ve bunların içinde baskın olanlarla diğerleri ve aynı dilin farklı çeşitlemeleri olan standart diller ve lehçeleri arasındaki ilişki.

Avrupa’nın önde gelen kültür tarihçilerinden biri tarafından yapılmış olan bu çalışma, Avrupa dillerinin tarihini geniş çeşitlilikte bağlamlara yerleştirmektedir.