Vehhâbî hareketi Osmanlı müellifleri tarafından bâtıl bir mezhep ve kötü bir bid’at olarak tanımlanmıştır. Osmanlı kroniklerinin çoğunda Vehhâbîlik sadece dinî bir sorun olarak değil, aynı zamanda İmparatorluk içinde bir asayiş, güvenlik meselesi olarak da değerlendirilmiştir.

Hicaz’da görev yapan, buranın tarihi hakkında incelemelerde bulunan ve o günün ilk detaylı Haremeyn tarihini yazan Eyüp Sabri Paşa da Tarih-i Vehhâbîyan adlı eserinde Vehhâbîliğin ortaya çıkışı, yayılışı ve İslam dünyasında oluşturduğu etkileri anlatmış, Vehhâbîlerin İslam’a aykırı fikir ve siyasî hedeflerini gözler önüne sermiştir. Eyüp Sabri Paşa’nın bu eserini Vehhâbîlikle ilgili diğer çalışmalardan farklı kılan husussa Mekke ve Medine’deki yaşlılardan dinlemiş olduğu anlatılara kitabında yer vermiş olmasıdır.

Eyüp Sabri Paşa, Vehhâbîlerin Haremeyn ve civarında yaptıkları katliamlardan, zulümlerden ve inançlarının dayandığı esaslardan bahsederek, halkı Vehhâbî-Suûdîler hakkında bilgilendirip aydınlatmak amacıyla elinizdeki eseri kaleme almıştır..