“Vatan, Türk’ün kaderidir. Türk, vatanı varsa vardır, yoksa yoktur. Vatan, Türk’ün hem anasıdır hem atasıdır, hem beşiğidir, hem mezarıdır. Vatan, Türk’ün hatıralarıyla yere kökleştiği, hayalleriyle göğe ağdığı bir kendilik ve özgürlük alanıdır. Vatan, Türk’ün ekmeğini yeyip şükrettiği, suyunu içip hamdettiği, havasını soluyup zikrettiği, ayazını yeyip sabrettiği, sıcağına tutulup kendine geldiği bir mübarek yurttur. Vatan, Türk’ü besleyen anası, koruyan babası, öğreten hocası, öğütleyen bilgesi, sevkeden komutanı, ilham veren perisi, olgunlaştıran mürşididir. Vatan, Türk’ün at koşturduğu yaylası, keklik avladığı düz ovası, bulutlarla konuştuğu yüce dağı, hür maviliklere kulaç attığı denizi, yavuklusunu bulduğu çeşme başı, rızkını savurduğu harman yeri, suyuyla hayat bulduğu ırmağı, kutsal hüznünü kuşanıp gittiği ıssız patikası, hayallerinin peşinden gittiği yoludur.”