Günümüzde ilk önce Tevrat’ta Ararat, sonra Assur yazıtlarında Urartu olarak geçtiği saptanan fakat kendi halkınca Bianili olarak adlandırılan ülke, M.Ö. 1. bin yılda, bugünkü Doğu Anadolu, Kuzeybatı İran ve Ermenistan’ın dağları ve göllerinin ortasında yer alan bir devleti barındırmaktaydı. Bulgulara bakılırsa bu halkın tercih ettiği yazı malzemesi taş ve özellikle bazalt ve kumtaşıydı. Bunun yanı sıra tunç, çanak çömlek ve pişmiş toprak üzerine de yazılarını işlemişlerdi. 

Bu kitapta Urartuların yazdığı metinler bir araya toplanmıştır. İster resmi savaş seferi hatıraları veya inşaat programlarını kutlayan yazıtlar olsun, isterse de sahiplik etiketleri olsun, çoğunlukla krala şeref verilmekteydi; öncelikle şereflendirilenler tabii ki tanrılar idi. Margaret Payne, İngiliz olmasına rağmen Türkiye’de yaşayan, İstanbul Üniversitesi’nde Urartuca öğrendikten sonra tüm çalışmalarını bu alanda yoğunlaştıran bir bilim insanı. Kitapta bir araya getirdiği 1.850 civarında çiviyazılı belge, Urartularla ilgili yapılacak çalışmalarda her zaman başvurulacak bir kaynak olacaktır.