Türkiye’de değişen merkez-çevre ilişkisi çerçevesinde din ve sekülerleşmeyi analiz eden bu çalışma aktüel bir sürece dikkat çekmektedir. Merkez-çevre teorisi günümüzde siyaset ve toplum ilişkisini anlamada sıklıkla başvurulan bir teoridir. Çalışmada 2000’li yılların başında Türkiye’de muhafazakar bir yönetimin iktidara gelmesi ve akabinde dindar kesimin aşama aşama çevreden merkeze kayması önemli bir parametre olarak kabul edilmiştir.  Bu minvalde seküler ve dindarların kesişim yaşadıkları merkezde nasıl bir ilişki biçimi geliştirdikleri anlaşılmaya çalışılmış, dindarların merkezde elde ettikleri geniş imkânlar doğrultusunda hayat tarzlarında bir değişim yaşanıp yaşanmadığı analiz edilmiştir. Elinizdeki çalışma yukarıdaki gerekçeler doğrultusunda Türkiye’de din ve sekülerleşme dinamiklerini güncel araştırma/lar ışığında ele almaktadır.