Sultanlar, hükümdarlar, padişahlar, krallar asıp kestikçe yalancı âlimler, şeyhler çoğaldı. Vakanüvis yazıcıları, şairler gelip geçen her taht sahibine yaltaklanıyor, onları göğün katına çıkarıyorlardı.

Bunun aksini yapanlar darağaçlarına asıldı. Bilirsiniz bir ağaç balta ve darağacı olmayı asla istemez. Şehrezûr’da ağaçların kederi böyle başladı. Ne Nar ağacağının hükmü geçti, ne de aşkın özgürlüğü kaldı. Yine de unutulmayan ilmin ve bunu savunan insanların hürmetine ağaç kurumadı.