Ocak 1802. "Le Banel" adlı bir Fransız savaş gemisi Cezayir kıyılarında, Tenes adlı balıkçı köyünün açıklarında batar. Denizcilerin çoğu boğulur ya da dağdan inen Bani Havvalar kabilesi tarafından öldürülür.Yalnızca beş kadın hayatta kalır. Fransa’nın unuttuğu, Bani Havvalar’ın el koyup en cömert erkeklere sattığı beş kadın: Cezayir Dayısı’nı baştan çıkartan ve daha sonra İstanbul’da padişah haremine giren küçük çamaşırcı kız Lauza, Cezayir topraklarında ilk Fransız öğretmen olan Markiz Helene de Courtavray, Rif’li bir toprak sahibinin ikinci eşi olan Marie ve on iki yaşında Ksar Emiri’nin oğluyla evlendirilen Elise. Ama bu kadınlar arasında yazgısı en parlak olan, "Yemma B’net" adıyla anılan şifa dağıtıcı ve köy ihtiyar heyeti üyesi Rahibe Jeanne’dır. Bani Havvalar, ona, ölümünden sonra günümüzde de kutsal yer olarak kabul edilen bir türbe yaptırırlar. Venus Khoury-Ghata, gerçek olaylardan esinlendiği bu yapıtında, anlatıcı yeteneğini kanıtlayan göz kamaştırıcı roman tipleri yaratmıştır.