Marksist düşünür Paul Lafargue’ın 1880 yılında yazdığı bu deneme, aşırı çalışma karşısında işçi sınıfının sefaletini gözler önüne seriyor. Aynı zamanda işçinin emeğini sömürmekten vazgeçmeyen, din adamları ve burjuvalarla işbirliği yapan kapitalizmin de güçlü bir eleştirisini yapıyor.

Proletaryanın insanca yaşamak için Tembellik Hakkı’ndan gelen gücünü kullanarak çalışma aşkından kurtulup çalışmayı aşması, çalışmaktan özgürleşip kendisine ait boş zaman yaratması gerektiğini söyleyen Lafargue, aylaklığı değil, yaşamın ta kendisini övüyor. Yaşamı bitmez tükenmez mesai saatleri içinde heba olanları, kapitalist üretimin çalışmaya dayalı sisteminin karşısında durmaya davet ediyor. Tembellik Hakkı talebinin özgürleştirici potansiyelini –günümüzde daha bir acil olarak– ortaya çıkaran bir metinle karşı karşıyayız.

Lenin’in, Paul ve Laura Lafargue’ın cenazesinde Rusya Sosyal Demokrat İşçi Partisi adına yaptığı konuşmanın tam metni kitabın sonunda yer almakta.