Osmanlılar zamanında Türk musikisinde görülen gelişimi, ayrı bir Osmanlı musikisi olarak nitelemek doğru sayılmaz ve öyledir de.

   Burada, bu çalışmamda, Türk musikisinin Osmanlılar zamanındaki durumu söz konusu olacaktır. Bu dönemde, kültüre, coğrafî, sosyal, etnik ve dinsel etkenlere göre farklı biçim almasına karşın, aynı sisteme ve öze dayanan Türk musikisi, kendi yapısı içinde, sanat yönünden olduğu kadar, bilimsel yönden de en önemli ve değerli ürünlerini vermiştir. Ancak musiki sanatının ustadan çırağa geçen gizli bir ‘el verme’ olarak saklanması geleneği, bu konuda açık ve ayrıntılı eserlerin günümüze kadar gelmesini engelledi; daha çok kuramsal alanda kullanılan birçok nota sisteminin uygulamada yaygınlaşmaması ve eserlerin notaya alınmaması nedeniyle sanat eserlerinin çoğu günümüze ulaşamadı, ne yazık ki kayboldu