İspanya 1936-1939 yılları arasında tarihinin en kritik dönemini yaşadı: 17 Temmuz 1936’da başlayan İspanya İç Savaşı 1 Nisan 1939’da bitti. General Francisco Franco ölene dek –20 Kasım 1975– ülkeyi yönetti. İç Savaş’ın sonunda İspanya’nın aydınları halkıyla beraber ülkeden göç etmek zorunda kaldı. Gidenlerin sayısı çok fazlaydı; çoğu da ülkesine dönemedi. Dünyanın dört bir yanına dağıldılar. Hayatlarının bir döneminde vahşice kesintiye uğrayan yaşamlarını, insanını, kültürünü, toplum hayatını bilmedikleri, tanımadıkları bir coğrafyada yeniden kurmak zorunda kaldılar. Doğdukları topraklardan, insanlarından, alıştıkları ekin ortamından koparılıp belirsiz bir geleceğe yol aldılar. İç Savaş, bir ülkenin halkı için bir dönemin kapanışıydı. Sürgün, acıyla yüklü uzun bir yolun başlangıcıydı. Zamandan ve topraktan sürülen İspanyol insanı, on yıllar boyunca kendisine ait olmayan bir toplumsal gerçeklik zemininde var olma savaşımı verdi, zamanın yıpratıcı etkisiyle mücadele etti. Seksenli yıllardan başlayarak araştırmacılar sürgünde yaşananları açığa çıkarmaya başladı. Bir dönemin uzun yıllar karanlıkta kalan yaşantısı böylece aydınlığa kavuştu.