Yirminci yüzyılın ilk çeyreği (1900-1920), Osmanlı’da aidiyet dönüşümlerinin yaşandığı, etnik gruplar arasında farkındalıkların arttığı, milliyetçilik hareketlerinin ortaya çıktığı, bazı etnik gruplarca dile getirilen bağımsızlık ve özerklik konularının tartışıldığı, geleneksel siyaset ve aidiyetlerin modernliğin tahakkümü altında yeni biçimler almaya başladığı bir dönem olarak karşımıza çıkar. Tahayyül ve tasavvurumuza bundan böyle Batı menşeli politik bir lügatin egemen olduğu görülür. Hâliyle dönemin Kürtçe basını da sürecin dayattığı politik düşüncenin ve dilin baskısı altında kalır. Belirtilen zaman aralığındaki bütün Kürtçe dergileri kimlik ve siyaset bağlamında ele alan bu çalışmanın hedefi, devrin Kürtçe basınında kullanılan politik dilin tespitini yapmak ve bununla inşa edilmesi düşünülen Kürt kimliğini saptamaktır. Osmanlı’dan Cumhuriyet’e Kürt Kimliği (1900-1920), dönemin bütün Kürtçe dergilerini ilk defa tek bir eserde incelemesi sebebiyle alanında kıymetli bir çalışmadır.