Altı asırlık uzun bir süreçte ve Sigetvar`dan Trabzon`a uzanan geniş bir coğrafyada Osmanlı mimarları hanedan üyeleri için yetmiş civarında türbe inşa etmiştir. Bunlar İran Selçuklularının tuğla malzameli, zengin süslemeli künbedlerinden olduğu kadar Anadolu Seçuklularının dik külahlı taş türtbelerinden de farklı bir minari üslubu temsil ederler. Yarım küre kubbeli, revaklı ve iç bezeme programlarıyla cennet temalı bu yapılar 15. yüzyılın ortalarından itibaren standart bir hüviyete kavuşurlar. 18 ve 19. yüzyıllar yeni ve özgün formlarda türbelerin denendiği asırlardır. Son dönemde Klasik Döneme dönme çabalarının son bir ürünü, bir başyapıt gerçekleştirilir. Kitapta, farklı üslupsal periyodlarda gerçekleştirilmiş bu türbelerin, tipolojileri, mimari özellikleri, kitabeleri ve tezyini hususiyetleri, planlarve çok sayıda resim eşliğinde değerlendiriliyor. Eser, katalog sınırlarının ötesine geçen, farklı uslup dönemlerinin ayrıntılı tahlil denemeleriyle irdeleyen bir araştırma ürünüdür.