Erken dönemdeki İslami kaynakların kronolojisine, menşeine ya da bir kişiye ait metinlerin müellifine vs. yönelik hususlara dikkat edilmeden incelenmesi, geçmişte ve günümüzde birçok ilim adamının kaleminden etkileyici, ama aynı zamanda empresyonist (izlenimci) bazı çalışmaların ortaya çıkmasına neden olmuştur. Hâlbuki biz buna karşılık olarak şöyle bir temel iddiayı ileri sürmüştük: “İsnadlar, herhangi bir haberin ya da hadisin sıhhatini tespitte kaçınılmaz bir ölçü olduğu kadar, tarihî kabul edilebilirliği ve/veya sosyal bağlantısı da görmezden gelinmemelidir.”

Ayrıca, ilk önce uygun bir biçimde teşhis edilen ve rivayet edecekleri haberin mucidleri olarak tasnif edilen, muhtelif isnad türlerini meşhur eden ilk dönemdeki ravilerin incelenmesi, büyümekte olan İslam’ın kurallarının şekillenmesinde ve ardından formüle edilmesinde tam olarak kimlerin ne kadar katkısının olduğuna dair birtakım sonuçlara ulaşmayı mümkün kılmaktadır.