Ez-Zencânî, “her toplumda düzeni bozacak ve gidişatı zora sokacak bir afet vardır,” der. Tarih boyunca bütün siyasî teşekküller veya organizasyonlar, bu afetlerle mücadele etmiş ve onlardan korunmanın yollarını bulmaya gayret etmişlerdir. Devletler veya toplumlar bu konuda dinamik bir gelişme kaydetmiş olsalar da mevzubahis tehlike ve faktörler de eş zamanlı olarak varlığını devam ettirmiştir. Bu nedenle asayiş kaygısı her zaman için gündemde olmayı sürdürmüştür. Bu çalışmanın konusu da X-XIII. yüzyıllar arasında hüküm sürmüş Ortaçağ İslâm devletlerinin ez-Zencânî’nin işaret ettiği afetler ve asayiş kaygısı karşısında sergilemiş oldukları tarihî tecrübeyi anlamak ve anlatmak olmuştur. Bu bağlamda elinizdeki bu eser, söz konusu dönemde siyasî otoritelerin şehirlerde asayişi sağlamak ve korumak için nasıl bir idarî mekanizma oluşturdukları, asayişi bozan iç ve dış unsurlar ile sosyal hayatta sıklıkla karşılaşılan suç hadiselerinin neler olduğu, toplum hayatına tesirleri, devletin ve yetkili makamların bunlara karşı direniş ve mücadele yöntemleri, suçlulara uygulanan cezaî yaptırımlar ve suçu önlemeye yönelik tedbirler hususunda genel bir analiz sunmaktadır.