Türk edebiyatında belki en çok başlanamayan, en çok bitirilemeyen ve en çok da ironi-oyun dışında ele alınamayan metinlerin yazarıdır Oğuz Atay.
Yunus Emre Aslında Ne Dedi? ile başlayıp Dostluk Felsefesi adlı eserle devam eden ve üçlemenin üçüncü halkası olarak düşünülen Oğuz Atay adlı bu tinbilimsel çalışma da öncekiler gibi izonomik bir izleği sürdürüyor.
«İlan» edilişinin yüzüncü yılında Cumhuriyet’in «kurulabilmesi» için cumhuriyetçilerin ve edebiyat cumhuriyetinin önüne yeni yöntem ve öneriler ile çıkıyor Atay.
Kenan Göçer, edebiyat dışı alandan ve fakat Türkçenin içinden bir bakışın imkânlarını kullanarak alanlar arası (interdisipliner, halitik) bir okumayla o yöntem ve önerileri açmayı ve anlamlandırmayı deniyor.