Kendinin efendisi olmayan hiç kimse özgür değildir.

Her savaştan sonra, her kitlesel ölüm ve sakat kalmalardan sonra, bunların bir daha yapılmaması için iyi niyetler ortaya atılır. Ama bunların gerçekleşmeleri mümkün olmaz. İnsan bencilliği, kendinin ve doğanın sonunu getirecektir.

Dinler sadece güdülenler içindir. Çünkü o sorgulamanı değil itaat etmeni emreder. Sadece kendilerinin doğru olduğuna inanmanı emreder. Körü körüne inanmanı ve boyun eğmeni emreder. Bunun için doğmuşsundur der. İsyan etmemeyi, elindekiyle yetinmeyi soru sormamayı ibadet sayar. Doğa, dine körü körüne inanmaya inanmaz. Doğasal dönüğünün her şeyin başı ortası ve sonu olduğunu savunur. Ki, son diye bir şey yoktur. Sadece dönüşüm vardır. Dönüşüm bir nesneden, bir yaprağa veya bir yapraktan bir nesneye dönüşüm ve yeniden yeniden dönüşümdür.

Bizi yönlendiren arzular ve isteklerdir. Özgür olmak isteyen her kişi ne çok şey istemeli ne de istememelidir. Ne kadar çok şeyin varsa esirliğin o kadar büyüktür.