“On yıl kadar önce, büyükçe ve eski bir devlet fabrikasının bulunduğu bir kasabamızda kullanılan ‘koloni’ sözcüğü ilgimi çekmişti. Fabrika, çevresi kale duvarı örneği çevrilmiş, binlerce dönümlük bir alanın içindeydi. Yönetici ve teknisyenlere ayrılmış lüks lojmanlar bakımlı bir parkın içine serpiştirilmişti. Nizamiye kapısı denilen kapıdan içeriye bekçiler ‘yabancıyı’ (kasabanın yerlilerini) sokmuyordu.

Kasabalılar, fabrika alanına koloni adını takmışlardı. Koloninin özel okulu, sinema ve camii, gazinosu, sebze, süt, yumurta, meyve sağlayan özel çiftçiliği, her lojmana hizmet götüren müstahdemleri vardı. Koloni sakinleri, yazlarını, Türkiye`nin en güzel kıyılarındaki özel dinlenme kamplarında geçirirler, karşılığında sembolik bir ücret öderlerdi. Koloni ile kasabanın, kolonili ile kasabalının ilişkisi, ortak yönü yoktu.

İşin daha ilginç olanı, koloni üyeleri arasında, kasabanın yerlilerinden olan, babası, kardeşleri duvarların dışındaki kasabada, yakın köylerde yaşayanlar da vardı. Türkiye`de Türk aydınının, bürokratının kolonisi.”

Liberalizm Demokrasi Kapıkulu Geleneği, Türkiye ve dünya siyasetine kıdemli ve istikrarlı bir liberal demokratın gözünden bakmak isteyenler için mutlaka okunması gereken temel eserlerden biri.

- Bekir Berat Özipek