Walter Benjamin’in *Avrupa’yı etkileyen son lirik başyapıt* olarak nitelediği Kötülük Çiçekleri, birçok şair ve eleştirmene göre modern şiirin kurucu basamağıdır. Büyük kentin ve *aradaki insan*ın bir daha dinmeyecek olan cehennemi, şairin vicdan azabının aynalarında öfkeli bir içtenlikle resmedilir. Victor Hugo’nun *Sanat göğünü bilinmedik bir ölüm ışığıyla süslediniz* diye selamladığı Baudelaire’in bu *dehşet dolu* çiçekleri, yayımlandığı yıllarda kamu ahlakına saldırıyla itham edilerek cezalandırılmıştı. Kötülük Çiçekleri, Baudelaire’in insanlığa armağan ettiği ölümsüz bir başyapıt.