Bu yazı yoldaşım, Dostum Selman Ak ile 09 Eylül 2016 tarihinde çıkıp 18 Eylül tarihinde tamamlamış olduğumuz bir yolculuğun hikayesini anlatır. Çok daha küçük zirvelerin, içinde tarifsiz hikâyelerin, ağıtların olduğu dağlar nedense “Dağcılar” tarafından pek ilgi görmez. Kaçkarlar öncesi Sultan Dağları, Kız Tepesi, Dinek Dağı çıkışlarımız Selman dostum ile dağ yürüyüşleri değil sonu gelmez uzun bir hikâyelere başlangıçtı hep. Bu yazı, sırtlarına sardıkları sepetlerin içinde biraz üzüm, biraz pestil-köme, biraz kuru fasulye ile kar-kış demeden, yaz-yağmur demeden dağlar aşıp Karadeniz sahiline inen, taşıyabildikleri kadar getirdiklerinden dolayı, ürün satışlarından yeteri kadar para kazanamadıkları için amelelik yapan ve asla isimleri olmayan, isimleri “İspirliye” çıkan insanların anısına yazılmıştır. Enver Gökçe’nin bir godik arpa için Sivas önlerine giden Eğin’in yoksul köylülerine yazdığı şiir dağın öte yanından üç kuruş ekmek parası için sahile inen İspir köylerinin yoksul insanları için de geçerliydi. Yazı onlar anısına yazılmıştır.