İnsan hayatının merkezinde yer alan çalışma eylemi, yalnızca ekonomik bir faaliyet olmanın ötesinde, işçinin maddi ve manevi varlığını geliştirmesinin, kendini anlamlandırmasının ve sosyal bütünleşmenin de bir aracı olarak kabul edilmektedir. Bu bakımdan işçinin fikir ve düşüncelerini serbestçe açıklayabileceği ve tartışabileceği özgür bir çalışma ortamına ihtiyaç vardır. Bu ortamın oluşabilmesi için gerekli temel koşullardan biri, ifade özgürlüğüdür. İfade özgürlüğü, hayatın her alanında olduğu gibi iş hukukunda da önemli bir yere sahiptir. Özellikle son dönemde artan teknolojik gelişmelerin etkisiyle işçinin ifade özgürlüğü, iş hukukunun tartışmalı konularından biri haline gelmiştir. İki bölümden oluşan eserimizde, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi`ne ve Anayasa Mahkemesi`ne bireysel başvuru yoluyla yapılan şikayetler ve derece mahkemeleri tarafından verilen kararlar incelenerek işçinin ifade özgürlüğü ile işverenin kişisel ve ticari itibarı, şeref ve onuru ile diğer hak ve menfaatleri arasındaki adil dengenin kuruluş yolu ve bunun için yararlanılan ölçütler değerlendirilmiştir.