İmroz, resmi adıyla Gökçeada, Türkiye’nin en batısında konumlanmış, çevresinde Limni (Limnos) ve Semandirek (Samothraki) adaları bulunan, idari olarak Çanakkale’ye bağlı bir sınır adasıdır. Bu adanın geçmişteki karakteristik özelliği otokton halkının Rumlardan oluşmasıydı. Ancak yaşanan gelişmeler ve göçler adanın bu karakterinin kökten değişmesine sebep olmuştur. Zaman içerisinde çoğunluğu adadan ayrılan halk yıllarca memleketlerini ziyaret etmeye devam etmiş, memleketleriyle olan ilişkilerini hiçbir zaman koparmamış ve “özel vatan” olarak niteledikleri topraklarla bu bağı yeni nesillere aktarmıştır. Adalılar için “nostalji” zamanı belli olmasa da memlekete kavuşmayı beklemenin adı olmuştur.
Bu etnografik araştırma İmrozlu kimliğini mekân, ritüel ve kültürel bellek bağlamında antropolojik açıdan ele almakta, nüfusunun çoğunluğu göç etmiş bir azınlık grubunu anlamaya çalışmaktadır.