Bir asırdan fazla Nişabur merkezli Horasan`ı idare eden Tahirliler, kurucuları Tahir b. Hüseyin döneminde altın çağını yaşamışlardır. Ardından Horasan, 257/870 yılında Ya`kub b. Leys`in liderliğinde Saffarilerin hakimiyetine girmiştir. Akıllı ve hanedanını maddi ve manevi açıdan güçlendirerek iktidarın zirvesine ulaşmıştır. Hatta Abbasi halifelerini tehdit edecek hale gelmiştir. Fakat 287/Mart 900 tarihinde Abbasilerin desteklediği İsmail b Ahmed`e karşı yenilerek esir düşmüştür. Bunun neticesinde Saffariler Horasan`daki hakimiyetlerini kaybetmeye başlamışlardır.

Sistan hariç Horasan`ın büyük bir kısmı Samanilerin eline geçmiş ve bölgenin yönetimini Simcür ed-Devati`ye bırakmışlardır. Gün geçtikçe Samani Devleti içinde güçlenen Türk asıllı Simcüriler Horasan`da bağımsız bir beylik kurmaya çalışmışlardır. Bu amaçla Samanilere karşı başta muhalif Samani ordu emirleri olmak üzere Büveyhiler ve Karahanlılarla ittifak kurmuşlardır.