Aristoteles’e göre var olmak bir harekete sahip olarak var olmaktır. O, bu temel kavranım ışığında Metafizik’te hareketin kökenine ve nedenine ilişkin genel bir kuram geliştirir. Buna göre; evrendeki hareketin asıl anlamda nedeni olan bir şey vardır ve bu şeyin kendisi de akineton (değişmez, hareketsiz) olmakla birlikte energeia (etkin, mükemmel, tam) olandır. Bu anlayışa bağlı olarak insandaki hereketi açıklamaya yönelen Arstoteles, De Anima (Ruh Üzerine) adlı çalışmasında etkin akıl (nous) ve edilgin akıl ayrımı yapar. Filozof, Hayvanların Hareketi Üzerine olan incelemesinde ise hayvandaki hareketin kaynağını ve nedenini araştırır. O, bunu yaparken esas olarak pneuma (içsel/içkin sıcaklık) kavramına başvurur. Hayvandaki hareketin kaynağı ve nedeni pneuma’dır. Onun anlamadan hayvandaki hareketin nedenlerine ilişkin hiçbir açıklama veremeyiz. Evrendeki hareketin kaynağı ve nedeni üzerine olan soruşturma Hayvanların Hareketi Üzerine olan çalışmayla devam eder. O nedenler; Aristoteles’in evren, insan ve doğa üzerine olan düşüncelerini anlamamız bakımından bu çalışma büyük bir önem taşır.