“Hanif Türk-Gök Millet” kitabı, Türk’ün tarihini Oğuznâmelerde anlatılan açıklama modeliyle izah etme denemesidir.

Lütfi Bergen, Türklerin Bereketli Hilal içinde yer alan Anadolu’ya 26 Ağustos 1071 Malazgirt Meydan Muharebesi neticesi girmedikleri, Hz. Nuh’un gemisinin karaya oturmasından itibaren bu coğrafyada yerleşik oldukları tezini savunmaktadır. Bilindiği üzere “Türk töresi”ni Kutadgu Bilig, Divan-ü Lügat-it Türk veya Şamanizm üzerinden izah eden başka açıklama modelleri bulunmaktadır. Lütfi Bergen, diğer açıklama modellerinden farklı olarak Türklerin bin yıldır Türk İli’nde okuduğu Oğuznâmelerin, Kur’an’da zikredilen Hz. İbrahim’in, Hz. İsa’nın, Hz. Davud’un ve Hz. Peygamber’in (asv) kıssaları ile benzerliğine işaret etmektedir: Oğuz Kağan’ın “hanif dini”ne iman ederek oluşturduğu “tevhid toplumu”nun “töre”sinin kaynağı “nübüvvet”tir.  

Diğer taraftan kitaptaki tez, “Anadoluculuk” fikir akımının “Türk Asya’da Şaman idi” söylemini reddetmekte, “Allah katında din İslâm’dır” beyanına dayanarak “İslâm öncesi Türk” şeklindeki kavramlaştırmanın hatalı olduğuna işaret etmektedir. Türklerin tarih boyunca Araplar, Yahudiler ve başka kavimlerden farklı olarak put oymadıklarını, put oyan Türklerin ise Türklüklerini kaybettiklerini dile getiren yazara göre, Budist olan Türklerin “Çinli”, Hıristiyan olan Türklerin ise “Macar” olması, tezinin delilidir.

Lütfi Bergen’e göre “Türk”, “Allah’ın ordusu” olarak yaratılmış, 15.000 yıllık tarihi olan bir “teşkilatlı millet”tir. Yazar Türk’ün teşkilatlanma ve yerleşme düzeninin “üç misaklı millet” olmakla açıklanabileceğini ifade etmektedir. Kur’an’ın beyanına göre Allah beş peygamberden misak almıştır: Hz. Nuh, Hz. İbrahim, Hz. Musa, Hz. İsa, Hz. Muhammed (asv). Türkler insanlığın ikinci atası Hz. Nuh’un misakına bağlı kalarak “Allah’ın ordusu” olarak teşkilatlandı ve yerleşme düzeni tesis etti. Türklerin Hz. İbrahim’e iman eden Oğuz Kağan ile misaklarını yenilediklerini ifade eden yazara göre Allah bu milleti Hz. Muhammed’e indirilen misaka teslim olmaları nedeniyle Anadolu’ya varis kılmıştır. “Anadolu’da kimse yoğ iken Türk vardı.”