Evet, musikimiz bugünkü durumuyla son derece fakirdir, hattâ biraz da ilkeldir. Musikimize zengin ve kusursuz diyebilenler fakirliğe alıştığı için zenginliğin ne olduğunu unutmuş olanlardır. Ancak –tıpkı ülkemizin işlenmemiş zenginlik kaynakları gibi– musikimizde de hiç el dokunulmamış bir doğurganlık hazinesi görüyorum ki, eğer bundan yararlanamazsak “günah” değil, cezası daha çabuk gelen bir şey, “hata” olacaktır. (...)

Musikimizin bugünkü durumunu değil, tıpkı bir meşe tohumundan kuvvetli ve kocaman bir ağacın fışkırması gibi çok verimli meyveler vermeye yetenekli olan özünü, cevherini savunuyorum. Yoksa şimdiki musikimizi olduğu gibi sürdürmek, bu musikiye karşı doğrudan yapılabilecek en büyük düşmanlıktır. (...)

Hüseyin Sadeddin Arel