MÖ 7 - MS 7. yüzyıllar arasında Çin geleneksel siyaset dilini belirleyen birincil tarih kaynaklarının çeviri ve değerlendirmesinden oluşan bu eser, söz konusu resmî dilin “eski Çin’in ötekisi” olarak gördüğü kuzeyli toplulukların, Batı dillerinde yanlış bir genellemeyle “barbar” olarak karşılanan yabancıların, değişen tarihî, siyasi ve kültürel koşullar bağlamında gerçekte ne şekilde algılandığını ortaya koymaya, siyaset terminolojisi içinde onları tanımlayan sözcüklerin yüklendikleri anlamları tasnif etmeye girişmektedir. Çalışmanın öncelikli değeri, Batı biliminin genellemelerinden uzaklaşarak Uzak Doğu coğrafyasının karşılıklı ilişkilerin ağında biçimlenen kavramlarını kötü çağrışımların dışında ele almasından kaynaklanmaktadır. Bu sofistike bakışın haricinde, MS 2. - 3. yüzyıllardan itibaren Göktürklere kadar uzanan süreçte Türkçenin ilk formu olarak ele alınan dil ve tarih malzemesi içerisinde şekillenen sözcüklerin de izini süren kitap, sadece Sinoloji araştırmaları açısından değil, Türkoloji araştırmaları açısından da özgün çıkarımlarıyla önemli bir akademik verim olarak okurların takdirine sunulmuştur.