Felsefi düşüncenin ifade edilişinde nesrin yanında şiir ve romanın da azımsanmayacak derecede önemi vardır. Düşünürlerin görüşlerini aktarmada bir araç olarak kullandığı söz konusu edebi türler hemen hemen birçok toplumda kullanılagelmiştir. İslam felsefesinde de İbn Sina, Sühreverdi, İbn Tufeyl gibi filozoflar tarafından temsil edilen felsefi roman geleneğinin 13. Yüzyıldaki en önemli temsilcisi hiç şüphesiz İbnü’n Nefis(ö.1288) ve onun Fâzıl b.Nâtık(er-Risaletü’l Kâmiliyye fi’s-Sireti’n Nebeviyye) adlı eseridir. İbnü’n Nefis hekim olmasının yanında İslami ilimlerin çeşitli alanlarında eser vermiş çok yönlü bir düşünürdür. Özellikle tıp alanında *küçük kan dolaşımı keşfiyle* tanınan İbnü’n Nefis, filozof yönü de olan bir kişidir.

Elinizdeki bu felsefi romanıyla düşünür, herhangi bir ekole bağlı kalmayarak kendine özgü yaklaşımıyla felsefi konulardaki görüşlerini ifade etmiştir. İbnü’n Nefis’in Fâzıl b.Nâtık adlı felsefi romanı maalesef İslam düşüncesinde fazla bilinmemektedir. Bu çalışma hem İbnü’n Nefis’i ve Fâzıl b.Natık adlı felsefi romanını hem de sözü edilen geleneği tanıtması açısından ayrı bir önem taşımaktadır.