Türkiye, I. Meşrutiyet’ten (1876) beri, bugünkü manada olmasa da seçim deneyimine sahiptir. Fakat bu seçimler, gerek Osmanlı döneminde, gerek Cumhuriyet döneminde, demokratik mekanizmalardan ve ölçütlerden yoksun, manipülatif seçimler veya popüler deyimiyle güdümlü seçimlerdir.

İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra iç ve dış dinamiklerin kesiştiği bir dönemde Türkiye, demokratik ölçütleri de dikkate alarak yeni bir siyasi yapılanma sürecine girdi. Bu sürecin en temel özelliklerinden biri farklı toplumsal talepleri temsil eden yeni siyasi partilerin kurulması, diğeri de demokratik ölçütlere uygun seçimlerdir.

Bu dönemde sürece katkı yapan siyasi partilerden biri de Demokrat Parti’dir. DP; 1946, 1950, 1954, 1957 Genel Milletvekili Seçimleriyle bu dönemdeki Yerel Seçimlere katılmış, seçimlerde izlediği yöntemler, kullandığı söylemler ve bu dönemde gösterdiği başarılarda veya karşılaştığı zorluklarla mücadelesinde takındığı tutumlarla Türkiye’de siyasal geleneklerin oluşmasında önemli bir rol oynamıştır. Bugün yaşanan seçim süreçlerinde bu dönemden mülhem siyasal izleklere hâlâ rastlanmaktadır.