Bir delinin susuzluğunu kendi kanından başka ne giderebilir?

Cibran’da delilik sıradan hayatı aşan hakikate dokunan bir haldir. Bir delinin sözü yakıcıdır, sahtelikleri tersyüz eder. Onun çağrısı kendi derin kuyusunda özgürlük yanılsaması içinde yaşayan budalalara atılmış bir ip gibidir.