Beşikçinin yazdıklarının Kürtler üzerindeki etkisinin sanıldığından daha fazla olduğunu düşünüyorum. Olabildiğince sade ve net biçimde dile getirdiği düşünceleri, Kürtlerin gerçek durumunu yansıttığından, beyne inen darbeler gibi Kürt okuyucunun bilinci üzerinde sarsıcı bir etki yapmaktadır. Basit gerçekleri ifade eden şu cümlelerinde olduğu gibi:

Kürtler 1920li yıllarda bölünmüş, parçalanmış, paylaşılmıştır.(...) örneğin bir Kürte Kürtlerin nüfusu ne kadardır? diye sorsak, kırk milyon, bazıları kırk milyondan da fazla der. Peki senin adın niye yok? Kırk milyon nüfusun var, niye Birleşmiş Milletlerde, Avrupa Birliğinde, Avrupa konseyinde, İslam konferasında, hiçbir yerde adın yok? (...) Halbuki Avrupa Birliğinde örneğin Lüksemburg, diyelim 400 bin nüfuslu bir devlet, ama şöyle kararların altında onun imzası var: Ortadoğuda bağımsız bir Kürt devletinin kurulmasına karşıyız. Ortadoğuda sınırların değişmesine karşıyız. Bu ne demek? Şu demek: Kürtlerin geleceğini biz tayin ederiz. (...) Örneğin Andora, San Marino, Liechtenstein ve Monaco, elli üyeli Avrupa Konseyinin üyesi. Nüfusları on bin civarında, Liechtensteinin otuz bin civarında, ama Kürtlerin geleceğini belirlemede rol sahibiler. (...) Kürtlerin buna tepki göstermesi gerekir. Ama Kürtler, genel olarak buna tepki göstermiyor. Bunun bir zaaf olduğunu düşünüyorum. Bu zaafın işte 1920lerde konuşulması gerekiyor.