Bu çalışmada yirminci yüzyılın önemli ahlak filozoflarından Bernard Williams’ın ahlakîlik adını verdiği ahlak sistemi eleştirisi ile bu kapsamda faydacılığa ve Kant ahlakına yönelik ortaya koyduğu görüşler sunulmuştur. Bunun dışında onu ahlak felsefesinde öne çıkaran bazı konulardaki düşünceleri ele alınmıştır. Etik ile ahlakîlik arasında bir ayrım yapan Williams, faydacılığı ve Kantçılığı modern dönemle beraber ortaya çıkmaya başladığını iddia ettiği ahlak sistemi örnekleri olarak vermiş; bunları kişisel bütünlük, ahlakî tarafsızlık, değer çatışmaları, ahlakî çatışma, trajedi ve yükümlülük kavramları açısından tartışmış, sonuç olarak ahlakîlik olmadan daha iyi bir durumda olacağımızı iddia etmiştir.

Williams’ın felsefeye katkısı ahlak sistemi eleştirisi ile sınırlı kalmamıştır. O, ahlakî talih/şans (moral luck) kavramını felsefeye kazandırarak talih/şansın etik hayat açısından önemine işaret etmiştir. İnsanı eyleme yönelten nedenler arasında içsel ve dışsal nedenler ayrımı yapmış, fail için sadece içsel nedenlerin olduğunu ileri sürerek tartışmalara yol açmıştır. Utanç ve suçluluk kavramları açısından Antik Yunanlıları günümüz Batı toplumlarıyla karşılaştırarak utancın ahlak hayatının anlaşılması açısından önemini göstermeye çalışmıştır. Etik kavramları belirgin ve belirgin olmayan kavramlar şeklinde ikiye ayırarak, etik bilginin imkânı açısından belirgin kavramların rolünü açıklamıştır.