Rumeli, Osmanlı Devleti’nin İstanbul’dan bile önce yerleştiği bir coğrafya... XIV. yüzyılın ikinci yarısından itibaren adım adım fethedilen bu topraklar, Anadolu coğrafyasından bölgeye iskân edilen Türk nüfus ve yanı sıra İslamlaşan topluluklar için yurt olmuştur. Devletlerin kuruluş, ilerleme ve çöküş dönemlerine şahit olduğumuz tarih sahnesinde, aynı kaderi Osmanlı’nın da yaşadığını gördük. İmparatorluğun küllerinden doğan genç Türkiye Cumhuriyeti de mirasını devraldığı devletin himayesinden artık çıkmış olan ve etnik kökeni ne olursa olsun “Türk” nazarıyla bakılan tüm unsurlara kucağını açmıştır. Yıldırım Ağanoğlu bu çalışmasında Cumhuriyet Dönemi’nde Balkanlar’dan göç eden/ettirilen bu insanları, arşiv belgelerine dayanarak inceliyor. Göçlerin adeta bir tasfiye ve örtülü sürgün metodu olduğunu, göçlerin arkasında yatan nedenleri, bu göçleri nasıl tanımlamamız gerektiğini ve sonuçlarını vukufiyetle ortaya koyuyor.