1918’de Osmanlı’nın Arap Yarımadası’ndan tamamen çekilmesiyle bölgede güç mücadelesi başlamıştır. Bu mücadelenin galipleri; Suudi Arabistan’ı oluşturmak için gücünü Orta Arabistan’dan(Necid) alarak genişleyen Abdülaziz İbn-i-Suud (İbn-i Suud) ve Kuzey Yemen’iayakta tutmayı başaran İmam Yahya Hamidüddin olmuştur. İki liderin topraklarını genişletme planları, Kuzey Yemen’in hemen kuzeyindeki etnik olarak Yemen bölgesi olan Asir üzerinde bir çatışma durumu oluşturmuştur. Suudiler, 1934’teSuudi Arabistan ile Yemen arasındaki kısa ama belirleyici olan savaşta Yemenlileri yenmiştir.

1934’teki Suudi-Yemen Savaşı, sadece Asir’in bazı kısımları, özellikle Nacran ve Tihame hakkında basit bir anlaşmazlık olarak görülmemeli, aynı zamanda iki bağımsız Arap hükümdarı olan İbn-i Suud ve İmam Yahya ile onların destekçileri İngilizler ve İtalyanlar arasında bir hesaplaşma olarak da görülmelidir. Necid’den yükselen Suud ailesi, 20. yüzyılın ilk otuz yılında Arap Yarımadası’nın çoğunu kontrol altına almış ve ailenin reisi İbn-i Suud, bin yılı aşkın bir süredir tarihi Yemen’i yöneten İmam Yahya’nın bağlı olduğu Hamidüddin ailesine meydan okumuştu.