Bosna - Hersek`in bilge Devlet Başkanı Aliya İzzet Begoviç`in yakın dostu ve Bosna direnişinin ruh mimarlarından F. Muhiç, aslında Türkiye`de bizimle fazla bir arada olmamış olsa da bizden birisi gibidir. İnanmayan ona; dağlarımızı, karabaşımızı, kangalımızı, yörüğümüzü, Balkanları, Osmanlıyı, Yunus Emre`yi, Aşık Veysel`i sorsun.

F. Muhiç`in bütün şiirlerinde, çocuksu bir bilgi ve dünya algısı sezilir. Gestalt`ın çocuk idrakı için geliştirdiği teori, tam da onu tarif eder.

Çocuklar için söylenilen "katılım - aynileşme yasası" onda da görülür. Her şeyi, büyük bir şeyin sistematik aygıtı olarak görür. Bölüp, parçalayarak indirgemek yerine, "bütünleştirme" ya da "bütüne iştirak" duygusu, onda sadece entelektüel bir ilgi değil, bir yaşama biçimidir. O, yalnız varlıkların birliğine değil, zamanların birliğine de inanır.

F. Muhiç`te "kozmik vahdaniyet", baskın bir eğilimdir. Sadece dağlarda ve ıssız koylarda onlarla değil, aynı zamanda göktekilerle de ilgilenir.