Doğru zamanda, doğru yerde olmak...
Keşke!..
Yürekleri ve elleri zincirli düşünce kölelerinin Türkiye’yi sokaklardan kıskaca aldıkları günler...
Seyit o akşam, Ankara’nın bir sis bulutu hâlinde üzerine çullanan erken kasım soğuklarına teslim olduğu akşam, o sokağa sapmasaydı bütün bunlar başına gelir miydi? Bilinmez ki!..
Ama Seyit, o saatte, oradaydı işte.

Oysa günün birinde karşısına melek gibi bir kız çıkmış, ona eşsiz bir aşkla bağlanmıştı; mutluydular, çok mutluydular...
Senden benden tek farkları, birinin Kerkük Türkmenlerinden, diğerinin Kırım göçmenlerinden oluşuydu.
İkisi de büyük bir ülküye vurgundular; ama önce insandılar, insan sevgisiyle doluydular.
Ve bu sevginin kurbanı oldular...
Alın yazısı mı?..
Kim bilir!..

Sağlam dili, akıcı anlatımıyla Hasan Kayıhan Türk edebiyatının yüz akı yazarlarından biridir.

Ödülleri: 
Yoklar ile Peyami Safa Roman Ödülü (1974),
Zincir ile Türk Kültür Vakfı Roman Ödülü (1976),
Uyanmak ile Dündar Taşer Roman Ödülü (1977),
Sultan/ Köln`de Bir Kız ile Türkiye Yazarlar Birliği Yılın Romanı Ödülü (1984)