Zihnin Tiyatroları, farklı psikopatolojik olguları derinlemesine inceleyen bir eserdir. Klasik psikanalizi çağdaş nesne ilişkileri kuramıyla birleştirerek, çeşitli hasta gruplarının psikanalitik keşfi sırasında ortaya çıkan ana çatışmalar ve tipik psikodinamik örüntüleri kapsamlı bir şekilde ele almaktadır.

Tiyatroyu merkezi bir metafor olarak kullanarak, içselleştirilmiş nesne ilişkilerinin bilinçdışı içsel temsillerini, kelime temsilleri ve duygusal yatırımlarla birlikte Zihnin Normal Tiyatrosu olarak değerlendirmektedir. Bu kavramı kullanarak, içsel ruhsallıkta, semptomlarda ve terapötik aktarımda zorlayıcı senaryoların nasıl canlandırıldığını kavramsallaştırıyor. Ayrıca, daha önceki çalışmalarındaki sapkınlığın psikodinamiği üzerine geliştirdiği teoriyi genişleterek, sapkın bir yapıya yol açabilecek önemli gelişmeleri ve bu tür gelişmelerin ağır karakter bozukluklarına neden olabilecek yönlerini karşılaştırmaktadır.
McDougall, alternatif kuramlar üzerinde tartışmak yerine, farklı yaklaşımların klinik geçerliliğine odaklanmaktadır. Teorilerini doğrudan klinik vakalarla ilişkilendirerek, nesne ilişkileri perspektifinin klasik dürtü kuramıyla nasıl uyum içinde olduğunu ortaya koymaktadır.
Zihnin Tiyatroları, donuk karakter yapıları ve psikosomatik hastaların karmaşık düşünme biçimlerinin, psikanalitik keşif süreci aracılığıyla içsel çatışmalara nasıl dönüştüğüne dair çarpıcı örnekler sunar. McDougall’ın belirli bir kuramı savunmaktan çok, klinik deneyimlerinin derinliğini aktarmaya yönelik çabası ve klinik deneyim ile teori arasında gidip gelmesi, bu eseri oldukça çekici kılmaktadır.