O gece kötülükler, karanlık ve kötü sesler vadiyi terk etmişti. Dağların ötesine, çukurlara, kuyu karanlık dehlizlerine çekilmişlerdi. Karanlıkta karanlık geziyordu. Her evde, her bacada ateş harıl harıl yanıyor, kıvılcımlarsaçılıyor, ortalığı güneş gibi aydınlatıyordu. Dolunay tüm heybetiyle vadinin tepesinde durmuş, karanlığa aman vermiyordu...