Bunca riski göze alırken; rüya tadıyla sonunu hazırlayan bir yabancıya, nedendir kalbi tertemiz sunup, tertemiz istemek? Senin hakkın bile olmayan bir aşkta hak aramak, birçok hayatta duvarların en sertine vurmaktı belki de...

Düştüm dediğim anda kalktığımda hâlâ düşüşlerimi izliyordum ben; baş koyduğum yolun bedelini öderken bir ömrü feda ediyor, yarım kalmış bir kalpte ömrüme biçilmiş aşkın hakkını temenni ediyordum. Kendisine bile yetemeyen kalbin, benim için son olacağını kendi kabuğuna sığmadığı zamanlar anlamıştı kendileri.

Gitmek, asla gidemeyecek bir kalbe en büyük ihanetleri doğuruyordu. `Her şey bitti` dendiği anda başlıyordu etki, ancak o zaman kendi kapılarını aralamaya yetecek kadar güç buluyordu kendisinde.

Sahi, aşk neydi?