Neredesin Zeherya
Dönülmez zamanların
Başlangıcına mı gittin.
Bak;
bu mevsim tamda sevişme demi
utangaçlığımız`a
NAR  kesilsin aynalar
Oysa ki;
Utanmamak gerekir
Dola kollarını boynuma
Dudakların dudaklarımda erisin
Hem tanrıya ne ki
Sevişiyorsak günahı bizim
  
Trenler kara raylarda
Ve göç yolları tutulmuş kuşların
Unuttum gözlerini
Dudaklarım, ellerim
ve
Üstelik bütün benliğim kayıp şimdi
İçimde arlanmaz bir sarmaşık gibi
Büyüdükçe büyüyor
Yüreğime dolanan yalnızlık
Ve üstüme
Umarsız bir yağmur gibi yağıyor
Acının çiğ katreleri

Zeherya
Bir tek ben miyim
Böyle deli?
Dünya,
Durmadan kötülükleri doğuruyor
Gelişen aklın ışığında

Hem bir bilsen
Dudaklarımda
Yarım kalırken küfürlerim
Seni nasıl özlediğimi....
Bütün kentler
İçimde çıplak bir kadın şimdi
Şehvetin çıplaklığı değil bu Zeherya
Kaburgadan yaratılmanın lanetli hali
Durmadan
Örseliyorum kendimi
Bir günah çıkarma ayini gibi
Kentler dedim ya
Kentlerimin hepsi
Yaslı birer kadın şimdi.