“Neferlerim! Şehit olursam bu beyaz elbise kefenim olsun. O zaman ruhum göklere çıkacaktır. Şehit olduğum yere beni defnediniz. Oğlum Melikşah’ı tahta çıkarınız ve ona biat ediniz. İnşallah muzaffer olursak, hayırlı bir istikbâl bizibeklemektedir.”
Bu sözlerden sonra askerler ve emirler ağlamaya başladı. Tüm askerler birbiriyle kucaklaşıyor ve helalleşiyordu.
Alp Arslan, atından inip kendi elleriyle atının kuyruğunu bağladı. Eline kılıcını ve topuzunu alıp tekrar atına binerken tüm askerleri onun gibi yaptı. Daha sonra Sultan, “Allahu Ekber!” diyerek hücum emrini vererek savaşı başlattı. Kös ve davul sesleri ile tekbir sesleri birbirine karışmış bir hâlde iki taraf vuruşmaya başladı.