“Kulağı sancıyor ressamın
Bu acıyı bir yerlerden hatırlıyor
Yere düşüyor
Sancılar içinde kıvranıyor
Kardeşinin öldüğü bir resim gösteriyorlar ona 
Dayanamıyor
Örgütlü bir kötülüğün kurbanı şimdi o
Öylesine mat ve
Öylesine solgundu ki dünya
Krallar basıyor Louvre’u…”