Var olmak, değişmek; değişmek, olgunlaşmak; olgunlaşmak, kendini sürgit yenilemek demektir. İster Sultan Abdülhamid’in zamanı olsun, Cumhuriyet devrinin ilk yılları, ister İnönü’nün, ister Menderes’in, zamanlardan herhangi birini seçip, ilanihaye sürdürmeye kalkışmanın abesle iştigalin ta kendisi olduğunu da bizden iyi bilen olmasın. Mahallenin simgelediği asude zamanların hasletlerinin, fırtınalı bir şimdiyi göğüslemeye yetmeyeceğini; sorular yığıldıkça yeni şeyler düşünmek, yeni bir şeyler yapmak zorunluluğunu, bizden iyi bilen olmasın. Soğuk dünyada hiçbir şeyi değiştirmemenin her şeyi muhafaza etmeyi garantilemediğini bizden iyi bilen olmasın.
Muhafaza ettiğimizi sandığımızın gıyabımızda değişiverdiğini, hatta değişim sellerinin altında
kalabildiğini, bizden iyi bilen olmasın. Bu yüzden kendimize güvenmekten başka çaremiz yoktur. Medeniyetimizin ve milletimizin dert ortağı Alev Alatlı Yorumsuz kitabında hep beraber kurtulabilmek için bize nelerin gerekli olduğunu tekrar tekrar hatırlatıyor. Ülkemizin ve dünyanın hâlleri üzerine düşüncelerini paylaşıyor okurlarıyla. Dinlerin dirilişi, laiklik, Amerika, Avrupa ve Rusya üzerine… Siyaset, entelektüeller, ‘mahalle baskısı’ anayasa, nefret suçları, dinin içinin boşaltılması üzerine. Kendilerini bilenler için müşterek geçmişimizin inceliklerinin rikkat verici bir manzarasını çizerek özgüvenli biçimde gençlerimizi gerçeklerle donatmamız gerektiğini
vurguluyor. Hak, namus, doğruluk, ahlak, haysiyet, onur gibi bireylerin keyfine bırakılamayacak mutlak doğruların altını çizerek. Cesaretle kaleme alınan Yorumsuz; dünyanın deveranları, aktüel gelişmelerin harareti üzerinden,
şimdi tek umudumuzun cesaretimiz, tek güvencemizin muradımız olduğunu ortaya koyuyor.