İçimdeki çocuğu hiçbir zaman büyütmedim ben.
Dilerim siz de hep öyle olursunuz.
Her duyduğumuz, edindiğimiz bilgiyi araştırmazsak sonrasında başka insanları incitebilir veya kendimize de zarar verebiliriz o bilgiyle.
Keşke insanlar bunca hırsı dünyamızı güzelleştirmek, çevreyi korumak gibi faydalı şeyler için harcasa...
Böylece kimse zarar görmez hatta iyi bile olur.
Yanınızda güzel yol arkadaşlarınız varsa acılarınızı çabuk unutuyorsunuz.
Dünyada yemek bulamayan çok insan ve çocuk varken ben ‘Çatlayana kadar yedim.’ cümlesini kurmaya utanırım. Bizim bu doğaya teşekkür etmemiz gerekiyordu onu koruyup güzelleştirerek...
İnsanlar yardım isteyince küçülmez. İlla somut ihtiyaçlar için değil.
Bir güzel sohbet etmeyi istemek de arkadaşından yardım beklemektir aslında.
İnsan; ailesiz, parasız, arkadaşsız olur ama eğitimsiz olmaz.
Kocaman evde de kalsa çadırda da yaşasa çocuk, çocukmuş ve bayram hepimize bayrammış.
Dünya, çocukların temiz kalbi sayesinde güzelleşiyor.