Tükendi
"Yol çıkar eve doğru her zaman ki gibine ki kapılar açılmaz kolaycaAnne kendini sorgular savaşın anlamı konusundaBaba yemeğini yer konuşmaz artıkAn sürünerek geçer bahçe duvarının önünden Rüzgâritelerunutulmuş bir salıncağı"