Üşür Anaların yüreği, toprağa düşürülen her can ile

Üşür anaların yüreği,

Toprağa düşürülen her yeni bir can ile

İnsanca bir yaşamın dilini içselleştiremeyenler,

Barışa ve güzelliğe dair umutları

Hep bilinmeyen baharlara ertelerler...

Ve üşür anaların yüreği,

Toprağa düşürülen her yeni bir can ile.

Titrer ürkek bir ceylanın çevikliğine inat...

Göklerden bir yıldız daha mı kaymış?

Toprağa taze bir can daha mı düşmüş?

Sütünü alamayan bir bebe,

İlaç parasını bulamayan bir nene daha mı ölmüş?

Umurlarında mı kandan beslenen vampirlerin?

Umurlarında mı?

Maruni koltukların büyüsüne kapılanların?..

Hangi meşin cüzdanın iman ve vicdanı yazılmış kayıtlara.

Hangi diktatör bozuntusuna rahmet okunmuş

Bu coğrafyanın meltemlerinde...

Eğer doğru birer inanan isek, bir karıncayı bile incitmeyiz

Bu coğrafyada adam gibi yaşamak en çok da bizim hakkımız

Zira Mezopotamya, Anadolu, Şatülarap, Elcezire...

Cezire tül acem veya beled ül ekrad

Diyarıbekir, İstanbul, Bağdat, Tahran,

Erbil, Şam, Medine, Kahire

Ve daha nice beldeler ve şehirler

Bütün bunların toplamı ve daha fazlası bizim vatanımızdır.

Ademin çocuklarıyız hepimiz...