Anne, kelimenin kesin olarak tanımlanmış herhangi bir anlamıyla güzel olmasa da izleyenleri, tüm kuvvetli hissedilen potansiyelleriyle, belirli bir kaçamak çekiciliğine ve görünüş farklılığına sahipti. Anne’i en iyi tanıyanlar, hissettiklerinin farkına varmadan, onun en büyük cazibesinin onu çevreleyen olasılık aurası olduğunu hissederlerdi. Gelecekteki gelişimin gücü onun içinde oldu. Olmak üzere olan şeylerin atmosferinde yürüyor gibiydi. 
Dördüncü Charlotta, anlaştıkları gibi, Anne’e Bayan Lavendar ile ilgili korkularını anlattı. Sıcakkanlı küçük hizmetçi, hayranlık duyduğu hanımının durumu konusunda gerçekten endişeliydi. 
* * *
Henüz rüyalar, kahkahalar ve yaşam sevinci ile bitmemişti; küçük taş ev için gelecek yazları olacaktı; bu arada bekleyebilir ve nehrin üzerinde, mor bir duruşla yankılar zamanlarını bekliyorlardı.