Mutlu ölüm yoktur o yüzden, gövdeyi sağır eden bir kin varsa 
Geyiklerden, yılışık konçertolardan, borsalardan kaçıp 
Ekmeği tuzla tartmaya alışmışsa insan 
Birikmişse can evinde sözün öfkesi 
Gidip o mübarek kana dokunmak ister 
O çocuklara, o babalara bakmak ister tarihin avlularından. 
Bir rövanş bekler, yeni bir raunt, bir yekinme daha. 

Puştluğun ümüğüne basmak ister 
Yezitliğin kuyruğuna.