Kalk, silkelen mavi kelebek,
Hangi gece kendini gündüze teslim etmiyor…
Korku tufanına yakalanan,
Hangi kaptan limanı görmüyor…
Hüzün dolu şehirden ayrılırken,
Hangi kervan yerine varmıyor…
Kalk ki bulasın gerçeği,
Kalk ki,
Hercai diken bir kez daha görsün tanyerini…
Ağarmışken saçların bu ömür denilen vakitte,
Kalk ki akların anlam kazansın…