Bir ömrü yaşadık, bugüne geldik. Her anımız şiir gibi yaşanmasa da pek çok anımızı şiirleştirmeye; yüreğimizin sızısını, sızlanışını, seslenişini; aklımızın doğrularını, yanlışa karşı çıkışlarını kısacası ömrümüzü şiirlere döktük, şiirle anlattık. Üstad Âşık Veysel’in *Kim bu sırra olursa mazhar/ Bırakır dünyaya ölümsüz eser.* dediğince bu dünyadan biz de gidince geriye bu *Yaşayan Şiirler*imiz kalsın.